Een kind dat binnen een cultureel gezin holebi blijkt te zijn is niet evident. Zowel voor het kind als de ouders blijft dit een moeilijk gegeven.
We weten ook bij de opvoeding van een kind is zowel een moeder- als vaderfiguur heel belangrijk. Niet iedereen kan echter praten over een moeder- of vaderfiguur. Er zijn heel wat jongeren/kinderen die in een tehuis opgroeien.
Vader en moeder binnen een cultureel gezin, dan horen en zien we vaak dat de vader de dominante positie inneemt en dus veel te zeggen heeft. Dit lijkt niet altijd evident te zijn voor zowel de moeder als de kinderen als het te hevig is. Zeker voor jongeren blijkt dit moeilijk te zijn, ze worden afgeremd om echt zichzelf te kunnen zijn.
Blijkt een kind holebi te zijn binnen zo een gezin dan komen we vaak tot ontdekking dat het kind daarom een dubbelleven leeft. Een leven thuis dat zichzelf zo hetero mogelijk presenteert en buitenshuis iemand wie hij echt is en ook zijn geaardheid kan beleven.
We weten ook bij de opvoeding van een kind is zowel een moeder- als vaderfiguur heel belangrijk. Niet iedereen kan echter praten over een moeder- of vaderfiguur. Er zijn heel wat jongeren/kinderen die in een tehuis opgroeien.
Vader en moeder binnen een cultureel gezin, dan horen en zien we vaak dat de vader de dominante positie inneemt en dus veel te zeggen heeft. Dit lijkt niet altijd evident te zijn voor zowel de moeder als de kinderen als het te hevig is. Zeker voor jongeren blijkt dit moeilijk te zijn, ze worden afgeremd om echt zichzelf te kunnen zijn.
Blijkt een kind holebi te zijn binnen zo een gezin dan komen we vaak tot ontdekking dat het kind daarom een dubbelleven leeft. Een leven thuis dat zichzelf zo hetero mogelijk presenteert en buitenshuis iemand wie hij echt is en ook zijn geaardheid kan beleven.
Veel jongeren hebben echt schrik om zich te outen, worstelen niet alleen met zichzelf maar moeten vechten tegen hun culturele wereld, vrienden en familie. Niet aanvaard worden door de ouders is zelfs vaak een redenen waarom zoveel jongeren elk jaar uit het leven stappen. Sommige worden op straat gezet en gedwongen tot protitutie om te overleven. Terwijl je als ouder normaal trots op je kind moet zijn.
Twee jaar heb ik thuis gewoont en dus ook een dubbelleven moeten lijden. Dit was niet evident en raad ik zeker niemand toe om dit te moeten. Niet alleen fysiek maar ook mentaal doet het wat met een mens.
Een dubbelleven leiden kan niet eeuwig blijven duren. Als de ouders er achter komen dat hun kind holebi blijkt te zijn wordt vaak het kind voor een keuze gesteld. Merkwaardig om te zien is dat in meeste gevallen net de vader die keuze maakt terwijl de moeder haar kind het liefst bij haar houdt. De keuze die ze soms moeten maken is bikkelhard of je kiest voor de familie en moet je u geaardheid onderdrukken. Of je kiest voor je geaardheid maar moet je de familie loslaten en je eigen leven gaan leiden. Bij sommige gevallen duurt dit niet lang en zal de familie zelf terug contact opzoeken met hun kind. Maar we zien ook dat dit niet gebeurd en het kind dus alleen verder in het leven gaat met heel wat goede vrienden waar hij/zij op kan rekenen.
Waarom net de vader zo hard overkomt op dat moment komt door:
Kort gezegd: niet alleen in verschillende culturen maar ook in de westerese samenleving is het vaak de vader die het kind voor een keuze stelt. Terwijl de moeder liever zou hebben om haar kind zo dicht mogelijk bij haar te houden in huis.
Een kind heeft recht op de liefde van zijn moeder en vader!
Twee jaar heb ik thuis gewoont en dus ook een dubbelleven moeten lijden. Dit was niet evident en raad ik zeker niemand toe om dit te moeten. Niet alleen fysiek maar ook mentaal doet het wat met een mens.
Een dubbelleven leiden kan niet eeuwig blijven duren. Als de ouders er achter komen dat hun kind holebi blijkt te zijn wordt vaak het kind voor een keuze gesteld. Merkwaardig om te zien is dat in meeste gevallen net de vader die keuze maakt terwijl de moeder haar kind het liefst bij haar houdt. De keuze die ze soms moeten maken is bikkelhard of je kiest voor de familie en moet je u geaardheid onderdrukken. Of je kiest voor je geaardheid maar moet je de familie loslaten en je eigen leven gaan leiden. Bij sommige gevallen duurt dit niet lang en zal de familie zelf terug contact opzoeken met hun kind. Maar we zien ook dat dit niet gebeurd en het kind dus alleen verder in het leven gaat met heel wat goede vrienden waar hij/zij op kan rekenen.
Waarom net de vader zo hard overkomt op dat moment komt door:
- hun stamboom die niet verder gezet kan worden.
- een bedreiging van hun mannelijkheid.
- een gevoel van gezinsbescherming die er van oudsher in zit.
Kort gezegd: niet alleen in verschillende culturen maar ook in de westerese samenleving is het vaak de vader die het kind voor een keuze stelt. Terwijl de moeder liever zou hebben om haar kind zo dicht mogelijk bij haar te houden in huis.
Een kind heeft recht op de liefde van zijn moeder en vader!